Soal perpaduan di kalangan orang Melayu masih belum tercapai dan terus menjadi isu politik tanpa garisan penamat. Terkini, apa yang kelihatan jelas, iaitu tiada kata sepakat dalam PAS yang mungkin membawa kepada perpecahan parti itu buat kali ketiga dalam sejarah penubuhannya.
Kenapa orang Melayu begitu payah untuk bersatu sedangkan kekuatan sesuatu bangsa itu bergantung kepada perpaduan.
Pemimpin parti politik mesti ikhlas dan bersedia untuk bersatu dan elak perpecahan kerana hanya itu sajalah yang dapat menjamin kelangsungan hidup dan kekuatan bangsa.
Perpecahan yang berlaku akibat perbezaan fahaman politik, lambat laun, akan membawa padah kepada bangsa Melayu, khasnya, dan negara amnya. Kita tidak ingin perkara ini berlaku sama ada dalam tempoh masa terdekat ini atau pada masa-masa akan datang.
Keruntuhan Empayar Soviet, contohnya, berlaku kerana kepimpinan negara lupa akan faktor kesatuan bangsa sebagai satu kekuatan. Walaupun Kesatuan Soviet merupakan satu daripada dua kuasa ketenteraan dunia, ia akhirnya runtuh.
Orang Melayu tidak mampu lagi untuk berpecah-belah. Kita harus pelajari dan jadikan sejarah sebagai iktibar. Kejatuhan Empayar Melaka ke tangan Portugis pada tahun 1511, kemudian diikuti oleh penjajahan Belanda, Inggeris dan Jepun selama 446 tahun, sudah cukup dan tidak boleh berulang dalam apa jua bentuk.
Perpaduan bangsa adalah tuntutan utama keutuhan negara. Itulah realiti politik yang harus diterima oleh kepimpinan politik Melayu dalam UMNO, PAS dan Pakatan Rakyat serta parti-parti serpihan lain.
Pertelagahan, sama ada sesama sendiri, antara kumpulan yang bertentangan dalam sebuah pertubuhan politik atau antara parti-parti politik, seboleh-bolehnya dielakkan. Carilah jalan penyelesaian yang boleh membawa kepada perpaduan, bukan mencari helah untuk terjun ke dalam kancah kehancuran.