Isu Al-Kitab

Seorang kawan berhujah bahawa isu apa yang disebut sebagai Al-Kitab dalam bahasa Melayu atau lebih tepat dalam versi Bahasa Indonesia tidak sepatutnya berbangkit atas beberapa fakta termasuk kebebasan beragama yang dijamin oleh Perlembagaan. 

 Berasaskan hujah Perlembagaan dan amalan sejagat, kenyataannya itu benar. Dia juga berhujah bahawa bukankah kitab suci Nasrani, iaitu Injil diturunkan oleh Allah kepada Nabi Isa a.s. dan diakui oleh Islam?

Soal ini perlu diperjelaskan kerana ramai umat Islam yang mungkin keliru mengenai kedudukan kitab Injil.

Sebelum itu, saya perlu mengakui bahawa saya bukanlah seorang ilmuan Islam yang waraq, atau seorang ulama yang alim ataupun tokoh berkelulusan doktor falsafah seperti mantan mufti atau mufti muda yang ada sekarang. Saya hanyalah insan yang masih belajar untuk mengisi ilmu di dada.

Umat Islam tahu bahawa Allah menurunkan empat buah kitab kepada empat orang nabi atau rasul, iaitu Zabur, Taurat, Injil dan Al-Quran.

Taurat yang juga dirujuk sebagai  'The Old Testament'  mengandungi lima buah karangan iaitu  1. Pentateuch - Genesis 2. Exodus  3. Leviticus, 4. Numbers dan 5. Deuteronomy

Zabur pula diturunkan kepada Nabi Daud a.s. atau disebut sebagai 'Psalms Scripture' manakala  Injil atau 'Gospel of Jesus' diturunkan kepada Nabi Isa a.s..

Umat Islam percaya bahawa kita-kitab tersebut tidak lagi wujud dalam bentuk asal kerana sebahagian daripada kandungan dimasukkan dalam 'The New Testament' atau Perjanjian Baru yang ditulis oleh Peter, Mark, Luke dan John,  iaitu selepas Isa a.s. wafat.

Al-Kitab adalah terjemahan daripada 'The New Testament' yang turut memuatkan kitab karangan manusia yang menokok-tambah isi kandungan 'The Old Testament'.

Oleh itu, adalah tidak betul jika kita merujuk kepada Al-Kitab atau 'Bible' itu sendiri sebagai kitab Injil yang diturunkan kepada Nabi Isa a.s.