Wednesday, 14 July 2010

UMNO Jelutong dah bosan dengan kepimpinan?

Saya mengikuti pergolakan dalam Umno Bahagian Jelutong, Pulau Pinang yang pernah saya anggotai dalam tahun 1970-an kerana ia mungkin mengakibatkan ramai ahlinya berpaling tadah ke Pakatan Rakyat.

Kemungkinan itu disokong oleh rakan lama saya yang duduk semeja dalam Jawatankuasa Pergerakan Pemuda UMNO Bahagian Jelutong kira-kira 30 tahun lampau, Datuk Abdul Rashid Ismail, yang juga mantan Ketua Umno Bahagian Jelutong dan mantan Ahli Dewan Negara.

Saya tertarik dengan kenyataan Abdul Rashid yang membayangkan bahawa Umno tidak mungkin dapat terus berkuasa jika ia gagal menangani masalah-masalah parti itu. Saya percaya Abdul Rashid bukan sahaja merujuk kepada masalah dalam Umno Bahagian Jelutong tetapi dalam Umno keseluruhannya.

Abdul Rashid, yang mempunyai talian keluarga dengan Ahli Parlimen Bayan Baru yang keluar PKR untuk jadi ahli bebas, Zahrain Mohamad Hashim, secara tidak langsung menyokong cakap-cakap bahawa sebahagian daripada ahli Umno dalam bahagian itu akan keluar parti dan memihak kepada Pakatan Rakyat, sama ada PAS atau PKR.

Masalah dalam Umno Bahagian Jelutong berpunca daripada tindakan kepimpinan parti peringkat negeri menututp 17 buah cawangan dengan jumlah keahlian kurang-lebih 4,000 orang.

Hujung minggu lalu, peneraju 17 cawangan berkenaan mendesak pengerusi Badan Perhubungan Umno Negeri yang dipinjam dari negeri Perak, Datuk Seri Ahmad Zahid Hamidi, menyelesaikan segera krisis dalaman bahagian itu yang berputik tiga tahun lalu.

Wakil kumpulan 17, Abdul Wahab Abdullah berkata mereka masih sayangkan Umno dan meminta Zahid, yang juga salah seorang naib presiden parti, berjumpa dengan semua ketua dan jawatankuasa 17 cawangan berkenaan untuk menyelesaikan kemelut yang dihadapi sebelum parti menghadapi pilihan raya umum ke-13 kelak.

Semua 17 cawangan berkenaan dilabelkan sebagai "tidak sah" oleh kepimpinan bahagian dan perhubungan Negeri dengan alasan wujudnya "ahli hantu". Bagaimanapun, Abdul Wahab berkata mereka tidak menerima sebarang surat mengenai kedudukan cawangan masing-masing sama ada digantung atau tidak sah, dan sebab itulah mereka mengadakan mesyuarat agung.

Kumpulan 17 itu juga melahirkan rasa kecewa atas ketidak hadiran Ahmad Zahid yang dijadual merasmikan mesyuarat agung tahunan bahagian (membabitkan 17 cawangan berkenaan).

Akibat kekecewaan tersebut, mereka memberi tempoh sehingga hujung tahun ini kepada Majlis Tertinggi parti untuk memberi keputusan mengenai kedudukan 17 cawangan berkenaan dan Umno Bahagian Jelutong itu sendiri. Jika MT gagal berbuat demikian, mereka tidak teragak-agak untuk membubarkan cawangan masing-masing dan keluar parti secara beramai-ramai.

Sementara itu, Abdul Rashid yang hadir pada mesyuarat agung 17 cawangan berkenaan, menasihati mereka supaya terus memperjuangkan hak mereka.

Beliau juga berkata mereka mempunyai pilihan lain jika hak mereka dinafikan oleh kepimpinan parti, mereka boleh menyertai parti lain seperti PKR atau PAS dan ia boleh diterima kerana mereka bukan melompat ke agama lain.

Dalam pada itu, Bernama mengutip ketua Umno Bahagian Jelutong yang diiktiraf parti, Abdul Razak Abdul Rahman sebagai berkata beliau telah mengirim surat kepada ahli-ahli dalam 17 cawangan berkenaan supaya mengangggotai cawangan lain dalam bahagian itu kerana badan perhubungan Umno negeri telah membuat keputusan untuk menutup cawangan terbabit.

Nampaknya, PAS dan PKR berpeluang menambah bilangan cawngan atau ranting masing-masing dalam kawasan Jelutong.

Monday, 5 July 2010

Antara Anwar Ibrahim, Zionis, Zionisme dan Yahudi




Mantan timbalan perdana menteri yang kini Ketua Pembangkang di Dewan Rakyat, Datuk Seri Anwar Ibrahim telah melakukan kesilapan besar apabila dia memohon maaf kepada puak Yahudi di Washington, Amerika Syarikat, semata-mata atas kenyataannya berkaitan Yahudi, Zionis dan Zionisme.

Tindakan Anwar bukan sahaja mengecewakan tetapi mengaibkan dan ia tidak melambangkan kekuatan dan jati diri seseorang yang dikatakan pemimpin.

Walaupun permohonan maaf diterima dan alasan yang diberikan oleh Anwar kepada kepimpinan berpengaruh Yahudi di Amerika Syarikat, khususnya B'nai B'rith International, telah melegakan penasihat Parti KeAdilan Rakyat (PKR) itu, namun kesannya terhadap masa depan politik Anwar di Malaysia sedikit sebanyak terjejas.

Kepada orang Melayu khasnya dan rakyat Malaysia, terutama yang rata-rata menentang kekejaman Yahudi di bumi Palestin, perbuatan Anwar sukar dimaafi.

Kenapa Anwar sanggup meminta maaf hanya atas kata-katanya yang tidak mengakibatkan kecederaan apatah pula kematian ke atas orang Yahudi sedangkan rejim pengganas Zionis di Tel Aviv yang diketuai Benjamin Netanyahu enggan meminta maaf atas perbuatan zalim menyerang dan membunuh sukarelawan misi bantuan kemanusiaan ke Gaza?

Apakah kata-kata yang diluahkan terhadap kezaliman Zionis dan Zionisme itu lebih parah dan lebih dahsyat daripada membunuh manusia yang berniat baik dan tidak bersenjata?

Jika Anwar menganggap apa yang dilakukannya (permohonan maaf) itu betul, ia boleh dilihat sebagai mengakui pembunuhan yang dilakukan oleh pengganas Yahudi itu juga betul dan oleh itu, mereka (Yahudi) tidak perlu meminta maaf.

Kita sedar bahawa nama Anwar di Washington jauh lebih menyerlah daripada mana-mana pemimpin politik Malaysia termasuk PM Datuk Seri Najib Tun Razak. Ini diakui oleh mantan duta besar Amerika Syarikat di Malaysia (1995-1998), John R Mallot.

Anwar mempunyai talian persahabatan yang kukuh di sana selain rapat dengan kepimpinan B'nai B'rith, pertubuhan Yahudi tertua dan paling berpengaruh yang mengawasi dan memantau kepentingan Yahudi di seluruh dunia. Sebab itulah Anwar sanggup tunduk dan memohon maaf kepada mereka.

Antara kawan rapat Anwar termasuk Al Gore, mantan naib presiden dan beberapa orang mantan setiausaha negara, setiausaha pertahanan, anggota "Congress" dan Dewan Perwakilan selain kontak profesional termasuk mereka yang dilihat sebagai "opinion leaders". Anwar tidak mahu kehilangan sokongan mereka dan dia sanggup lakukan apa saja untuk mengekalkan kedudukan tersebut.

Sungguhpun demikian, Anwar perlu ingat dan insaf bahawa sokongan politiknya bukan di Amerika Syarikat tetapi di Malaysia. Jatuh bangunnya dalam arena politik terletak di tangan pengundi di Malaysia, bukan di Washington ataupun Tel Aviv.