Baru-baru ini Menteri Pertanian dan Industri Asas Tani, Datuk Noh Omar dalam nada yang marah mengeluarkan arahan, seperti yang dilaporkan media, kepada semua pegawai dan petugas agensi/jabatan di bawah kementeriannya yang jelas bertentangan dengan konsep 1 Malaysia PM Datuk Seri Mohd Najib Tun Abdul Razak.
Noh mengeluarkan perintah melarang pegawai dan petugas berkenaan daripada menghadiri sebarang mesyuarat yang dipanggil oleh pentadbiran atau kerajaan negeri yang bukan dibawah Barisan Nasional (BN). Pendek kata boikot pentadbiran Pakatan Rakyat (PR).
Antara agensi penting di bawah Kementerian itu ialah Jabatan Pertanian, Jabatan Perkhidmatan Haiwan (Veterinar) dan Jabatan Perikanan. Ketiga-tiga jabatan ini berperanan penting dalam pembangunan industri asas tani yang majoritinya disertai oleh kaum Bumiputera dan masyarakat luar kota.
Melalui arahan itu, yang menjadi mangsa adalah rakyat, bukan pentadbiran Negeri PR. Yang menjadi serba salah adalah kakitangan awam kerana tugas dan amanah yang mereka pikul telah dijadikan perbalahan politik sedangkan mereka diwajibkan berkhidmat dengan taat dan setia kepada kerajaan yang memerintah, bukan kepada parti politik. Jika disesebuah negeri itu diperintah oleh pentadbiran yang bukan sama seperti di peringkat pusat, itu bukan masalah bagi kakitangan awam.
Tindakan Noh itu agak kebudak-budakan dan membelakangkan rakyat. Noh bermain politik yang paling rendah darjatnya, jika politik boleh dikatakan berdarjat.
Melalui arahan itu, yang menjadi mangsa adalah rakyat, bukan pentadbiran Negeri PR. Yang menjadi serba salah adalah kakitangan awam kerana tugas dan amanah yang mereka pikul telah dijadikan perbalahan politik sedangkan mereka diwajibkan berkhidmat dengan taat dan setia kepada kerajaan yang memerintah, bukan kepada parti politik. Jika disesebuah negeri itu diperintah oleh pentadbiran yang bukan sama seperti di peringkat pusat, itu bukan masalah bagi kakitangan awam.
Tindakan Noh itu agak kebudak-budakan dan membelakangkan rakyat. Noh bermain politik yang paling rendah darjatnya, jika politik boleh dikatakan berdarjat.
Apa yang dilakukan oleh Noh tidak ubah seperti semasa dia berada pada zaman kanak-kanak. Sekiranya kanak-kanak berkelahi, maka yang terlibat lazimnya akan cuba mempengaruhi kawan-kawan agar "jangan berkawan" dengan rakan yang menjadi lawannya. Dia juga akan cuba mengumpul sebanyak yang boleh kawan-kawan supaya memihak kepadanya. Itulah dunia kanak-kanak.
Apa yang dilakukan oleh Noh sama seperti apa yang dilakukan oleh kanak-kanak.
Saya mengenali Noh semasa dia berjawatan Setiausaha Parlimen di Jabatan Perdana Menteri. Pejabat kami di aras yang sama di Blok Barat, Bangunan Perdana Putra. Noh yang saya kenali adalah seorang yang cukup berhemah, rajin bekerja dan tidak banyak bercakap tetapi menjalankan tugas, terutama apabila bertugas di Parlimen, dengan amat cekap.
Apa sudah jadi dengan Noh sekarang? Saya tiada jawapan yang khusus tetapi sekadar memberi pendapat dari luar "pentadbiran".
Saya katakan tindakan Noh berlawanan dengan konsep 1 Malaysia kerana DS Najib begitu lantang menyatakan bahawa 1Malaysia mendahulukan rakyat dan mengutamakan pencapaian.
1 Malaysia menandakan harapan untuk menuju ke puncak yang satu agar rakyat mampu berdiri teguh atas satu persada. Itulah harapan DS Najib.
1 Malaysia menjadi pegangan Kabinet dan Noh adalah anggota Kabinet.
Sesebuah kerajaan atau pentadbiran dipertanggungjawabkan untuk membawa kemakmuran dan kemewahan (kesenangan hidup) kepada rakyat secara am tanpa mengira warna kulit, pegangan agama atau kepercayaan hidup mahupun pegangan politik.
Kerajaan tidak boleh membiarkan segolongan rakyat menderita dan segolongan yang lain kaya raya. Ia bertanggungjawab memperseimbangkan kemewahan yang ada kepada seberapa banyak penduduk yang boleh bukan kepada kroni politik masing-masing.
Perlembagaan Persekutuan dengan jelas menyatakan bahawa kerajaan bertanggungjawab ke atas kebajikan rakyat. Ia mesti menghadapi cabaran dan masalah-masalah kemasyarakatan yang berbangkit seperti masalah kemiskinan tegar, kekurangan makanan, pengangguran, kemudahan kesihatan dan soal pendapatan yang tidak seimbang.
Perlembagaan tidak menyebut kerjasama ataupun bantuan hanya boleh diberi kepada mana-mana Kerajaan Negeri yang sehaluan politik sahaja. BN bantu BN atau PR bantu PR.
Apabila terbentuk sesebuah pentadbiran, maka soal politik kepartian tidak seharusnya dijadikan ukuran untuk sama ada bekerjasama atau tolong-menolong.
Sebagai contoh, Perlembagaan Persekutuan menyebut bahawa Persekutuan (Kerajaan Pusat) hendaklah memberi kepada tiap-tiap satu Negeri bagi tiap-tiap satu tahun kewangan -
(a) pemberian, yang dinamakan pemberian mengikut bilangan orang yang dikira mengikut peruntukan-peruntukan Bahagian 1 Jadual Kesepuluh;
(b) pemberian untuk menyenggara jalan-jalan Negeri, yang dinamakan pemberian jalan Negeri dan yang dikira mengikut peruntukan-peruntukan Bahagian 2 Jadual Kesepuluh.
Perlembagaan tidak menyebut mengenai kesamaan parti politik yang memerintah tetapi kenapa pemimpin politik mahu membeza-bezakan antara pentadbiran persekutuan dengan pentadbiran Negeri.
Di negeri-negeri yang diperintah oleh PR, kita dapati bahawa ada perkara yang dilakukan adalah sama seperti yang dilakukan oleh pentadbiran BN. Sebagai contoh, perlantikan Jawatankuasa Kemajuan dan Keselamatan Kampung (JKKK), perlantikan ketua kampung, dan perlantikan ahli majlis Pihak Berkuasa Tempatan.
Semuanya dibuat atas kepentingan politik kepartian. BN dan PR adalah sama sahaja.
Yang bertambah celaru apabila agensi Persekutuan melantik JKKK yang mewakili pentadbiran Persekutuan dan dinamakan Jawatankuasa Kemajuan dan Keselamatan Kampung Persekutuan. Ini bermakna di sesebuah kampung wujud dua JKKK, satu memihak kepada pentadbiran Negeri dan satu lagi kepada Kerajaan Persekutuan.
Siapa yang memecah-belahkan rakyat?
Pentadbiran di peringkat Persekutuan mahupun di peringkat Negeri, sama ada yang diterajui oleh BN atau PR, tidak boleh menghalang atau melarang pengkhidmat awam daripada menjalankan tugas mengikut dasar yang ada.
Kakitangan awam pula dilarang daripada memihak kepada parti politik walaupun kita tahu perkara ini tidak dipatuhi oleh semua dan ada pula yang "terpaksa" melakukan sesuatu atas arahan politik. Namun demikian, taat setia adalah kepada kerajaan atau pentadbiran yang dipilih rakyat, bukan kepada parti politik.
Bagi menteri, dia bertanggungjawab terhadap tugas-tugas yang diamanahkan kepadanya. Tugas-tugas itu terkandung dalam satu Akta yang dinamakan Akta Tugas-tugas Menteri. Jika menteri membaca dan memahami apa yang tersurat dalam Akta itu, dia sudah pasti dapat menjalankan amanah dengan sempurna dan jujur.
Adalah diharapkan agar semua menteri akan mengutamakan konsep 1 Malaysia, iaitu rakyat didahulukan dan pencapaian diutamakan. Bukan politik didahulukan dan pencapaian dikebelakangkan.
Begitu juga dengan pentadbiran negeri-negeri yang dikuasai oleh PR di Pulau Pinang, Kedah, Selangor dan Kelantan. Jangan terlalu berpolitik.
Pada pilihan raya ke-13 kelak, ada yang akan diubah jika pentadbiran yang ada sekarang , sama ada di peringkat Persekutuan mahupun Negeri, tidak berubah.
Sebagai contoh, Perlembagaan Persekutuan menyebut bahawa Persekutuan (Kerajaan Pusat) hendaklah memberi kepada tiap-tiap satu Negeri bagi tiap-tiap satu tahun kewangan -
(a) pemberian, yang dinamakan pemberian mengikut bilangan orang yang dikira mengikut peruntukan-peruntukan Bahagian 1 Jadual Kesepuluh;
(b) pemberian untuk menyenggara jalan-jalan Negeri, yang dinamakan pemberian jalan Negeri dan yang dikira mengikut peruntukan-peruntukan Bahagian 2 Jadual Kesepuluh.
Perlembagaan tidak menyebut mengenai kesamaan parti politik yang memerintah tetapi kenapa pemimpin politik mahu membeza-bezakan antara pentadbiran persekutuan dengan pentadbiran Negeri.
Di negeri-negeri yang diperintah oleh PR, kita dapati bahawa ada perkara yang dilakukan adalah sama seperti yang dilakukan oleh pentadbiran BN. Sebagai contoh, perlantikan Jawatankuasa Kemajuan dan Keselamatan Kampung (JKKK), perlantikan ketua kampung, dan perlantikan ahli majlis Pihak Berkuasa Tempatan.
Semuanya dibuat atas kepentingan politik kepartian. BN dan PR adalah sama sahaja.
Yang bertambah celaru apabila agensi Persekutuan melantik JKKK yang mewakili pentadbiran Persekutuan dan dinamakan Jawatankuasa Kemajuan dan Keselamatan Kampung Persekutuan. Ini bermakna di sesebuah kampung wujud dua JKKK, satu memihak kepada pentadbiran Negeri dan satu lagi kepada Kerajaan Persekutuan.
Siapa yang memecah-belahkan rakyat?
Pentadbiran di peringkat Persekutuan mahupun di peringkat Negeri, sama ada yang diterajui oleh BN atau PR, tidak boleh menghalang atau melarang pengkhidmat awam daripada menjalankan tugas mengikut dasar yang ada.
Kakitangan awam pula dilarang daripada memihak kepada parti politik walaupun kita tahu perkara ini tidak dipatuhi oleh semua dan ada pula yang "terpaksa" melakukan sesuatu atas arahan politik. Namun demikian, taat setia adalah kepada kerajaan atau pentadbiran yang dipilih rakyat, bukan kepada parti politik.
Bagi menteri, dia bertanggungjawab terhadap tugas-tugas yang diamanahkan kepadanya. Tugas-tugas itu terkandung dalam satu Akta yang dinamakan Akta Tugas-tugas Menteri. Jika menteri membaca dan memahami apa yang tersurat dalam Akta itu, dia sudah pasti dapat menjalankan amanah dengan sempurna dan jujur.
Adalah diharapkan agar semua menteri akan mengutamakan konsep 1 Malaysia, iaitu rakyat didahulukan dan pencapaian diutamakan. Bukan politik didahulukan dan pencapaian dikebelakangkan.
Begitu juga dengan pentadbiran negeri-negeri yang dikuasai oleh PR di Pulau Pinang, Kedah, Selangor dan Kelantan. Jangan terlalu berpolitik.
Pada pilihan raya ke-13 kelak, ada yang akan diubah jika pentadbiran yang ada sekarang , sama ada di peringkat Persekutuan mahupun Negeri, tidak berubah.
No comments:
Post a Comment