Tokoh sejarah Prof Emeritus Tan Sri Khoo Kay Kim sekali lagi membangkitkan perdebatan berkaitan sejarah tanah air apabila dia mempersoalkan kewujudan Laksamana Hang Tuah, empat orang rakannya dan puteri China bernama Hang Li Po.
Bagi Prof Khoo, mereka sekadar unsur mistik. Sejarah, baginya, mesti menekan fakta, bukan unsur mistik. Kita terima hujahnya itu kerana itulah yang membentuk sejarah.
Beliau mahukan teks sejarah ditulis semula bagi menyelaraskan dengan fakta dan bukannya mitos atau lagenda. Tiada rekod yang menunjukkan pahlawan Melaka itu benar-benar wujud, katanya.
Saya bukan ahli sejarah atau pengkaji sejarah tetapi apa yang saya pelajari semasa di bangku sekolah adalah sejarah. Hikayat Hang Tuah dan Salatus Salatin ada menyebut mengenai kewujudan manusia bernama Hang Tuah.
Sejarah Melayu menerangkan bahawa Hang Tuah hidup pada zaman pemerintahan Sultan Mansur Shah, iaitu pada abad ke-15.
Walaupun Hikayat Hang Tuah dan Sejarah Melayu mencatat beberapa perbezaan dalam perjalanan hidup Hang Tuah, namun ia tidak menunjukkan bahawa Laksamana Kesultanan Melayu Melaka itu tidak wujud atau hanya satu khayalan apatah lagi unsur mistik.
Kewujudan atau sejarah mengenai Hang Tuah bukan sahaja ada di Tanah Melayu tetapi di Indonesia. Adalah sesuatu yang agak aneh sekiranya sejarawan Malaysia dan Indonesia tidak mengiktiraf kewujudannya sedangkan kesan peninggalannya, sama ada dalam bentuk nyata atau sebaliknya, wujud di kedua-dua negara.
Nama Hang Tuah diabadikan pada beberapa batang jalan di Malaysia dan Indonesia, iaitu di Melaka, Kuala Lumpur, Ipoh dan Johor dan di Padang, Palembang, Medan, Pekanbaru, Riau dan Jakarta.
Tentera Nasional Indonesia-Angkatan Laut (TNI-AL) pernah memiliki sebuah kapal perang bernama KRI Hang Tuah dan Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM) pun memiliki sebuah kapal perang bernama KD Hang Tuah.
Kita ingin tahu kenapa Malaysia dan Indonesia memberi penghargaan atau pengiktirafan kepada manusia bernama Hang Tuah sekiranya dia tidak wujud atau hanya satu unsur mistik, seperti yang didakwa oleh Prof Khoo Kay Kim?
Apa yang menarik perhatian saya ialah sepucuk surat yang ditulis oleh Encik Goh Hoe Hoe dari Kuala Lumpur kepada akhbar The New Straits Times (NST) yang menyatakan bahawa dia tidak dapat menerima kenyataan Prof Khoo bahawa Hang Tuah, Hang Jebat dan Hang Li Po tidak wujud.
Goh berkata dokumen sejarah bertulis bukan merupakan satu-satunya sumber untuk membuktikan kewujudan mereka; tetapi unsur lain termasuk lakaran dan cacatan oleh pengembara-pengembara terkenal juga memberi bukti akan kewujudan mereka.
Selain Sejarah Melayu, Goh bertanya sama ada wujud cacatan sejarah sumber lain mengenai Hang Tuah? Ada orang berkata tidak, hanya kerana mereka tidak membaca apa-apa rekod sejarah oleh sarjana Barat.
Saya memahami apa yang diketengahkan oleh Goh iaitu orang lebih mempercayai sarjana Barat dan sekiranya mereka tidak menulis mengenai sesuatu bahan sejarah, maka orang tidak akan percaya walaupun ia dicatat oleh sarjana dari kawasan lain, Timur umpamanya.
Goh menulis bahawa dia telah melihat dalam sebuah buku sejarah 'gambar' sepucuk surat dalam tulisan China yang ditulis oleh Hang Tuah kepada Raja Ryuku (sekarang Okinawa, Jepun). Dalam surat itu, Hang Tuah mengadu mengenai perangai atau kelakuan kurang sopan segelintir pelaut atau anak kapal Ryuku di Melaka.
Rakan Goh dari Okinawa memberitahunya bahawa sebilah keris kepunyaan Hang Tuah ditemui di sebuah rumah ibadat di Okinawa ketika kerja-kerja pemulihbaikan dilakukan.
Apa yang dinyatakan oleh Goh dalam suratnya itu menunjukkan bahawa kewujudan Hang Tuah turut diakui di negara matahari terbit itu. Oleh itu, sejarawan Malaysia seharusnya menyelidiki dan mengkaji bahan bukti yang ada di Okinawa untuk memperkukuhkan kenyataan bahawa Hang Tuah bukan satu unsur mistik atau lagenda, tetapi satu kenyataan.
Soal kewujudan Hang Tuah amat penting bagi sejarah bangsa Melayu walaupun ada beberapa pihak yang mempertikaikan 'bangsa' Hang Tuah, iaitu dia berbangsa Cina, bukan Melayu.
Saya bukan ahli sejarah atau pengkaji sejarah tetapi apa yang saya pelajari semasa di bangku sekolah adalah sejarah. Hikayat Hang Tuah dan Salatus Salatin ada menyebut mengenai kewujudan manusia bernama Hang Tuah.
Sejarah Melayu menerangkan bahawa Hang Tuah hidup pada zaman pemerintahan Sultan Mansur Shah, iaitu pada abad ke-15.
Walaupun Hikayat Hang Tuah dan Sejarah Melayu mencatat beberapa perbezaan dalam perjalanan hidup Hang Tuah, namun ia tidak menunjukkan bahawa Laksamana Kesultanan Melayu Melaka itu tidak wujud atau hanya satu khayalan apatah lagi unsur mistik.
Kewujudan atau sejarah mengenai Hang Tuah bukan sahaja ada di Tanah Melayu tetapi di Indonesia. Adalah sesuatu yang agak aneh sekiranya sejarawan Malaysia dan Indonesia tidak mengiktiraf kewujudannya sedangkan kesan peninggalannya, sama ada dalam bentuk nyata atau sebaliknya, wujud di kedua-dua negara.
Nama Hang Tuah diabadikan pada beberapa batang jalan di Malaysia dan Indonesia, iaitu di Melaka, Kuala Lumpur, Ipoh dan Johor dan di Padang, Palembang, Medan, Pekanbaru, Riau dan Jakarta.
Tentera Nasional Indonesia-Angkatan Laut (TNI-AL) pernah memiliki sebuah kapal perang bernama KRI Hang Tuah dan Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM) pun memiliki sebuah kapal perang bernama KD Hang Tuah.
Kita ingin tahu kenapa Malaysia dan Indonesia memberi penghargaan atau pengiktirafan kepada manusia bernama Hang Tuah sekiranya dia tidak wujud atau hanya satu unsur mistik, seperti yang didakwa oleh Prof Khoo Kay Kim?
Apa yang menarik perhatian saya ialah sepucuk surat yang ditulis oleh Encik Goh Hoe Hoe dari Kuala Lumpur kepada akhbar The New Straits Times (NST) yang menyatakan bahawa dia tidak dapat menerima kenyataan Prof Khoo bahawa Hang Tuah, Hang Jebat dan Hang Li Po tidak wujud.
Goh berkata dokumen sejarah bertulis bukan merupakan satu-satunya sumber untuk membuktikan kewujudan mereka; tetapi unsur lain termasuk lakaran dan cacatan oleh pengembara-pengembara terkenal juga memberi bukti akan kewujudan mereka.
Selain Sejarah Melayu, Goh bertanya sama ada wujud cacatan sejarah sumber lain mengenai Hang Tuah? Ada orang berkata tidak, hanya kerana mereka tidak membaca apa-apa rekod sejarah oleh sarjana Barat.
Saya memahami apa yang diketengahkan oleh Goh iaitu orang lebih mempercayai sarjana Barat dan sekiranya mereka tidak menulis mengenai sesuatu bahan sejarah, maka orang tidak akan percaya walaupun ia dicatat oleh sarjana dari kawasan lain, Timur umpamanya.
Goh menulis bahawa dia telah melihat dalam sebuah buku sejarah 'gambar' sepucuk surat dalam tulisan China yang ditulis oleh Hang Tuah kepada Raja Ryuku (sekarang Okinawa, Jepun). Dalam surat itu, Hang Tuah mengadu mengenai perangai atau kelakuan kurang sopan segelintir pelaut atau anak kapal Ryuku di Melaka.
Rakan Goh dari Okinawa memberitahunya bahawa sebilah keris kepunyaan Hang Tuah ditemui di sebuah rumah ibadat di Okinawa ketika kerja-kerja pemulihbaikan dilakukan.
Apa yang dinyatakan oleh Goh dalam suratnya itu menunjukkan bahawa kewujudan Hang Tuah turut diakui di negara matahari terbit itu. Oleh itu, sejarawan Malaysia seharusnya menyelidiki dan mengkaji bahan bukti yang ada di Okinawa untuk memperkukuhkan kenyataan bahawa Hang Tuah bukan satu unsur mistik atau lagenda, tetapi satu kenyataan.
Soal kewujudan Hang Tuah amat penting bagi sejarah bangsa Melayu walaupun ada beberapa pihak yang mempertikaikan 'bangsa' Hang Tuah, iaitu dia berbangsa Cina, bukan Melayu.
No comments:
Post a Comment