Rosmah Mansor wanita pintar, kata Anifah Aman

Tersenyum. Itulah yang berlaku apabila membaca ulasan Menteri Luar Anifah Aman mengenai isteri Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak. Tersenyum kerana itulah kata-kata pujian yang 'semestinya' dikeluarkan oleh seorang menteri mengenai isteri bosnya. Tak kan nak keluarkan kata-kata yang 'tak sedap didengar', nahas jawabnya.

Anifah, adik kepada Ketua Menteri Sabah Musa Aman, menyatakan bahawa Rosmah Mansor adalah seorang yang bijak, cerdik dan merupakan satu aset kepada Najib. Saya setuju bab aset Najib kerana itulah hakikatnya. Jika Rosmah bukan seorang yang pintar, sudah tentu dia tak boleh laku apa yang dilakukannya. Hanya orang yang pintar mampu berbuat demikian sehingga ada pemimpin negara lain yang tertarik dan kagum dengannya.

Menurut laporan Bernama dari Kota Kinabalu semalam (Sabtu 30 Jan), Anifah berkata Rosmah adalah seorang wanita yang bijak yang telah menyumbang kepada pengukuhan hubungan Malaysia dengan negara-negara lain.  Hebat, amat hebat.

Sebagai bukti, katanya, Rosmah mendapat banyak jemputan untuk memberi ucap utama pada persidangan-persidangan antarabangsa terutama yang berkaitan pembelajaran awal kanak-kanak dan isu berkaitan wanita dan pembangunan sosial.

Berdasarkan kenyataan Anifah Aman itu kita akui kehebatan Rosmah Mansor. Kita juga bersyukur kerana atas kebijaksanaan Rosmah juga maka nama Malaysia menjadi wangi dan harum di kalangan negara-negara  membangun dan maju. Mungkin sebelum ini banyak negara yang tidak kenal dan tahu mengenai Malaysia. Terima kasih Rosmah.

Bagi saya, Rosmah Mansor adalah seorang wanita yang cukup hebat. Saya katakan demikian berdasarkan pengalaman bertugas di Bangunan Perdana Putra, Putrajaya, iaitu bangunan yang menempatkan Pejabat Perdana Menteri, pejabat Timbalan Perdana Menteri dan pejabat Menteri-menteri di JPM dan Ketua Setiausaha Negara. Pendek kata, Bangunan Perdana Putra adalah mercu tanda kepimpinan negara. Di situlah dasar dan hala tuju negara di bincang, di rumus dan diperturunkan arahan pelaksanaannya

Saya bertuah dapat bertugas dalam bangunan penting itu di bawah dua orang Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad dan seketika di bawah Tun Abdullah Ahmad..

Hasil daripada wujudnya Internet, maka wujudlah laman-laman sesawang kerajaan dan tidak ketinggalan laman sesawang Pejabat Perdana Menteri (PMO). Laman sesawang PMO mula wujud semasa Tun Mahathir menjadi PM.

Maklumat yang dimuat dalam laman sesawang PMO semuanya berkaitan tugas dan urusan rasmi termasuk berkaitan jabatan dan agensi yang diletak di bawah PMO selain yang dihubungkan melalui sistem Internet.

Semasa pentadbiran Tun Mahathir dan Tun Abdullah, tidak wujud apa-apa unit atau bahagian yang khas untuk isteri masing-masing. Tidak pula wujud sebarisan pegawai untuk berkhidmat khusus untuk mereka.

Tetapi, atas kebijaksanaan seseorang maka  wujud sebuah bahagian khas dalam PMO yang turut dimuat atau dipapar dalam laman sesawang PMO. Bahagian khas itu dinamakan  "F.L.O.M. Division" Tetapi, setelah kewujudannya menjadi topik panas dalam beberapa laman blog, tiba-tiba ia 'hilang' entah ke mana. (Lihat di bawah ini paparan direktori bahagian khas itu)

Bukan menjadi rahsia yang F.L.O.M. itu membawa maksud "First Lady of Malaysia", iaitu satu gelaran yang dirujuk kepada Rosmah Mansor walaupun ia tidak tepat kerana isteri ketua kerajaan bukan "First Lady" tetapi isteri ketua negara. Ini bermakna Bahagian F.L.O.M. diwujudkan untuk Rosmah Mansor dan ia merupakan satu sejarah yang boleh dimasukkan dalam "The Malaysia Book of Records " kerana pertama kali wujud sebuah bahagian khas untuk isteri PM. Bukankah ia memperlihatkan kehebatan Rosmah Mansor dan bukankah ia turut menunjukkan bahawa ia adalah satu strategi orang bijak?

Bahagian itu diketuai oleh seorang Pegawai Khas bernama Datuk Siti Azizah Sheikh Abod. Saya kenal orang ini kerana pernah sama-sama bertugas dalam sebuah kementerian bernama Kementerian Kebudayaan, Kesenian dan Warisan. Jawatan terakhir Siti Azizah sebelum bersara ialah Ketua Setiausaha di kementerian berkenaan.

Selain Siti Azizah, bahagian khas ini turut dianggotai oleh lima orang pegawai lain yanag sudah tentunya hebat-hebat belaka. Maklumlah mereka berkhidmat untuk seorang isteri PM yang hebat.

Saya tidak tahu sama ada kewujudan jawatan-jawatan tersebut dilulus oleh Suruhanjaya Perkhidmatan Awam atau Jabatan Perkhidmatan Awam kerana ia membabitkan wang rakyat untuk membayar gaji dan upah serta menanggung segala perbelanjaan jabatan khas itu.

Selain daripada itu, adakah perlu dan terdesak sangat untuk mewujudkan sebuah bahagian khas untuk isteri Perdana Menteri? 

Mungkin akan terpanggil seorang daripada menteri untuk memberi penjelasan bahawa semuanya itu dibolehkan oleh undang-undang dan ada peruntukan dalam Pekeliling Perbendaharaan ataupun Perlembagaan itu sendiri.

Tidak hairanlah jika ianya berlaku kerana di Malaysia, semuanya boleh!

Pulau Pinang tubuh Yayasan Islam

Tahniah kepada Kerajaan Negeri Pulau Pinang atas penubuhan Yayasan Islam Pulau Pinang. Semoga ia dapat memanfaatkan umat Islam di Pulau Pinang.
Penubuhan Yayasan Islam diharap dapat membantu dan memperluaskan peranan Majlis Agama Islam Negeri mahupun Jabatan-jabatan di bawahnya.

Pulau Pinang tubuh Yayasan Islam

DUN Selangor tolak usul pinda perlembagaan negeri

Seperti yang dijangka ramai, Persidangan Khas Dewan Undangan Negeri Selangor untuk meminda Perlembagaan Negeri ditolak dengan undi 34-20, iaitu kurang empat undi untuk keputusan dua pertiga.

Keputusan itu dijangka kerana berasaskan amalan demokrasi berparlimen di Malaysia yang menggunakan sistem 'whip', iaitu ahli parti mesti patuhi atau ikut arahan. Mereka tidak boleh undi ikut pendirian peribadi seperti yang diamalkan di kebanyakan negara maju.

Kerajaann Negeri Selangor pimpinan Pakatan Rakyat memerlukan undi 38 anggota DUN untuk membolehkan usul pindaan Perlembagaan itu diluluskan.

Apakah yang akan berlaku selepas ini? Bagaimana pula kedudukan Setiausaha Kerajaan Negeri yang perlantikannya mencetuskan masalah berbangkit sehingga membuatkan Kerajaan Negeri mengusul pindaan Perlembagaan?

Berlandaskan semangat demokrasi dan sistem yang diguna pakai di negara ini, Kerajaan Negeri Selangor seharusnya menerima kenyataan bahawa isu perlantikan SUK telah selesai. Kerajaan Negeri kena terima perlantikan SUK dan tidak boleh lagi melihatnya sebagai satu perlantikan yang terus dipertikai.

MB Tan Sri Khalid Ibrahim kena terima hakikat kerana beliau telahpun mengguna saluran DUN dan keputusan telah dibuat. Masalah kecil yang hanya tidak mengikut konvensyen tidak boleh dijadikan alasan untuk tidak menerima dan mengakui perlantikan SUK.

Sebagai seorang kakitangan awam yang ta'at setianya adalah kepada kerajaan sedia ada, iaitu Kerajaan Negeri pimpinan PR di Selangor, kita seharusnya yakin akan kemampuannya untuk berkhidmat kepada negeri dan rakyat dan mematuhi segala dasar dan arahan pentadbiran negeri.

Oleh itu, Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri Selangor yang diketuai oleh Tan Sri Khalid, mesti terima perlantikan SUK dan teruskan agenda pentadbiran seperti yang dijanjikan. Soal perlantikan SUK tidak boleh dijadikan satu polimik politik.

Teruskan kerja untuk negeri dan rakyat.

PRK Tenang - isu berjabat tangan menikam balik BN

Isu calon PAS bagi pilihan raya kecil Dewan Undangan Negeri Johor kawasan Tenang, Puan Normala Sudirman yang dikatakan berjabat tangan dengan pengundi, terutama kaum lelaki, dengan memakai sarung tangan yang dijadikan bahan kempen oleh BN, telah menikam balik parti itu sendiri.

Isu itu dibangkitkan oleh MCA pimpinan Chua Soi Lek, yang satu ketika dahulu terlibat dalam satu skandal seks, jelas memperlihatkan kebodohan dan kejahilan di kalangan MCA.

Oleh kerana isu itu telah menikam balik BN dan tidak pula menjadi satu masalah kepada pengundi Cina di Tenang, maka panglima perang BN Tan Sri Muhyiddin Yassin terpaksa 'memperbetulkan' keadaan dengan meminta jentera BN jangan membangkitkan isu itu lagi.

Muhyiddin dilaporkan sebagai berkata ia adalah soal peribadi calon PAS dan lebih banyak isu yang jauh lebih penting untuk dibangkitkan, bukan isu berjabat tangan dengan memakai sarung tangan.

Benar sangat. Malangnya, Muhyiddin tidak berani nak sebut sebab sebenar kenapa Puan Normala berbuat demikian. Mungkin Muhyiddin masih kabur dengan hukum-hakam Islam itu sendiri. Apa salahnya jika Muhyiddin bertanya kepada tokoh agama UMNO dalam Kabinet, Mej-Jen (B) Jamil Khir mengenainya.

Muhyiddin sedar bahawa isu itu tidak memihak walau sedikitpun kepada BN dan tinjauan yang dibuat oleh Malaysiakini juga menunjukkan bahawa ia bukan satu masalah kepada pengundi Cina. Pengundi Cina juga tidak bimbang ataupun takut dengan isu negara Islam yang turut dibangkitkan oleh MCA.

Banyak lagi isu yang sepatutnya dihuraikan kepada rakyat terutama soal rasuah dan salahguna kuasa, soal keadilan mahkamah, soal kenaikan harga barang keperluan seharian dan soal keadilan sosial. Isu-isu inilah yang menjadi bualan dan percakapan di mana-mana, bukan soal remeh-temeh seperti yang dibangkitkan oleh MCA.

Kita harap kedua-dua pihak akan berkempen dengan tenang dan berwibawa tanpa membangkitkan isu yang tidak sepatutnya, yang boleh menimbulkan rasa kurang senang dan marah di kalangan pengundi berbilang kaum dan agama di Tenang.

Perlembagaan dan Raja Berperlembagaan

Soal kedudukan dan kuasa Raja Berperlembagaan dan kedudukan serta kuasa eksekutif iaitu pentadbir, sekali lagi menjadi isu  hangat di kalangan rakyat dan pentadbir, sama ada yang 'mentadbir' atau yang bertaraf 'pembangkang'. 

Kedudukannya semakin menarik berikutan wujudnya pentadbiran berlainan fahaman atau pakatan/gabungan  politik di peringkat persekutuan dengan empat buah negeri - Selangor, Kedah, Pulau Pinang dan Kelantan  Kuasa pentadbiran di sebuah negeri, iaitu Perak yang dimenangi oleh Pakatan Rakyat, telah berpindah kepada BN  berikutan perbuatan keluar/lompat parti oleh tiga orang wakil rakyat dan proses Mahkamah.

Krisis terbaru timbul ekoran daripada perlantikan Setiausaha Kerajaan Negeri Selangor yang tidak secara lazimnya melalui pentadbir negeri. Kuasa perlantikan pula dibuat oleh Suruhanjaya Perkhidmatan Awam/ Jabatan Perkhidmatan Awam melalui  Ketua Setiausaha Negara.

Berikutan itu, Kerajaan Negeri Selangor yang ditadbir oleh Pakatan Rakyat (PR)  memohon Speaker Dewan Undangan Negeri memanggil persidangan khas untuk meminda Perlembagaan Negeri Selangor bertujuan memulangkan kuasa perlantikan SUK, Pegawai Kewangan Negeri dan Penasihat Undang-Undang kepada Raja/Sultan dan Kerajaan Negeri. Permohonan itu diperkenan oleh Sultan Selangor.

Elok juga saya huraikan sedikit sebanyak latar belakang yang membabitkan pindaan Perlembagaan yang berhubung kait dengan kedudukan Raja-Raja. Ini penting kerana apa yang sedang berlaku di Selangor berkait rapat dengan apa yang telah berlaku pada tahun 1983 dan 1992.

Pada 1hb Ogos 1983, Perdana Menteri Dr Mahathir Mohamad mengusulkan dalam Parlimen  "Constitutional (Amendment) Bill" atau Rang Undang-Undang (Pindaan) Perlembagaan untuk meminda Perkara 66 yang antara lain menyebut sekiranya atas apa-apa sebab sekalipun satu rang undang-undang tidak diperkenan oleh Yang Di Pertuan Agong dalam tempoh 15 hari setelah ia dipersembahkan, akan  menjadi undang-undang. ("If for any reason whatsoever a bill is not assented by the king within 15 days of its presentation the bill shall become law".)

Mengikut lazimnya, Rang Undang-Undang yang diluluskan oleh Parlimen akan jadi undang-undang hanya sesudah ditanda-tangani oleh Yang Di Pertuan Agong. Kerajaan pimpinan Dr Mahathir tidak senang hati dengan peraturan ini kerana kadang-kadang ia mengambil masa berbulan-bulan lamanya untuk mendapatkan tanda tangan yang diperlukan itu. Ini menimbulkan masalah dalam urusan pentadbiran.

Walaupun rang undang-undang yang dibentangkan oleh Dr Mahathir itu dilulus oleh Parlimen, ia ditolak oleh Majlis Raja-Raja yang bersidang di Kota Kinabalu. Majlis Raja-Raja menggunakan kuasa Perlembagaan, iaitu  Perkara 38 ( 4) 2  yang menyebut bahawa sebarang pindaan mengenai kedudukan Raja-Raja mestilah mendapat persetujuan Majlis Raja-Raja terlebih dahulu.

Negara menghadapi krisis Perlembagaan yang agak serius dan jika tidak ditangani akan menggugat kedudukan Raja-Raja itu sendiri. Majoriti rakyat  menyokong pendirian kerajaan. Ketika itu tidak wujud badan-badan bukan kerajaan yang berarak dengan membawa sepanduk mempertahankan Raja-Raja Melayu, seperti yang kerap berlaku sekarang atas kepentingan politik.  

Majlis Tertinggi UMNO melantik almarhum Encik Abdul Ghafar Baba (kemudian Tun) mengetuai sebuah jawatankuasa terdiri daripada  Dato' Harun Idris (almarhum/mantan Menteri Besar Selangor), Marina Yusof (peguam/mantan Ketua Wanita UMNO), Kamaruddin Mat Isa  (almarhum/mantan Menteri Besar Perak) dan Dato' Mustafa Jabar (almarhum/mantan Setiausaha Agung UMNO) untuk menemui Raja-Raja bagi menjelaskan kenapa pindaan itu perlu dan kenapa mereka mesti menerimanya.

Perjumpaan antara wakil-wakil UMNO dengan semua Raja-Raja berlangsung di Istana Bukit Kayangan, Shah Alam. Perjumpaan itu tidak menghasilkan apa-apa keputusan.

Sementara itu, rakyat mengadakan demonstrasi besar-besaran di seluruh negara menyokong kerajaan. Tidak tahu pula saya sama ada pihak polis mengeluarkan permit untuk mereka berbuat demikian atau polis pencegah rusuhan menembak gas pemedih mata atau bom air berkimia terhadap penunjuk-penunjuk perasaan itu, seperti yang berlaku sekarang apabila membabitkan pihak-pihak tertentu.

Berikutan keadaan semakin bertambah buruk dan kedudukan Raja-Raja seakan-akan telur di  hujung tanduk, akhirnya krisis itu selesai dengan kedua-dua pihak bertolak ansur. Dalam tempoh 60 hari selepas sesuatu rang undang-undang diserahkan kepada Yang Di Pertuan Agong, bukan 15 hari seperti yang dipinda,  maka ia secara automatik  menjadi undang-undang walaupun tidak ditanda-tangani. Dalam tempoh itu, Agong boleh mengembalikan rang undang-undang itu ke Parlimen untuk dibahaskan bagi kali kedua dan keputusan kali kedua adalah muktamad.

Pada 15 Disember 1983, Raja-Raja membuat keputusan setuju dengan pindaan itu. Berakhirlah  krisis Perlembagaan membabitkan Raja-Raja.

Ada pihak yang mendakwa kononnya pindaan Perkara 66 itu telah menghakis kuasa Raja-Raja. Jawapan yang diberi oleh Tun Ghafar Baba amat menarik, iaitu: "Di mana dalam Perlembagaan ada menyebutkan bahawa Raja-Raja ada kuasa menolak keputusan Parlimen?" 

Tun Ghafar seterusnya dipetik sebagai berkata  jika Raja boleh menolak keputusan Parlimen bererti demokrasi di Malaysia adalah 'mockery' atau sesuatu yang akan ditertawakan.  Katanya kebesaran seseorang Raja itu terletak dalam hati rakyat. Jika rakyat sukakan Raja maka kekallah Raja itu di atas takhtanya. (rujuk: "Penitianku - Sebuah  catatan peribadi Allahyarham Tun Abdul Ghafar Baba)

Pindaan Perlembagaan membabitkan kedudukan Raja-Raja kali kedua dibuat pada 10 Disember 1992 yang menghapus  kekalisan atau kekebalan Raja-Raja yang sebelum itu ditakrifkan sebagai "berada di atas undang-undang" atau "is above the law"; iaitu Raja-Raja tidak boleh diheret ke Mahkamah walau apapun kesalahan yang dilakukannya termasuk membunuh. 

Pindaan tersebut dibuat oleh pentadbiran Dr Mahathir Mohamad ekoran daripada tindakan almarhum Sultan Johor mencederakan seorang rakyat (guru sekolah) Maktab Sultan Abu Bakar bernama Douglas Gomez pada 30 November 1992.

Pentadbiran Dr Mahathir terpaksa bertindak untuk melindungi rakyat dan hanya satu cara yang boleh dibuat, iaitu melalui pindaan Perlembagaan dengan menghapuskan kekalisan Raja-Raja. Ini bermakna mana-mana Raja yang melakukan apa jua kesalahan boleh didakwa di Mahkamah, iaitu mahkamah khas. 

Usul tergempar meminda Perlembagaan itu  dibentangkan oleh Timbalan Perdana Menteri Ghafar Baba. Beliau memulakan pembentangan dengan menyatakan bahawa dia memikul tanggungjawab yang sangat berat kerana ia melibatkan kedudukan Raja-Raja. Tetapi oleh kerana kepentingan negara mengatasi segala-galanya, maka dia (Tun Ghafar) terpaksa berdiri untuk membentangkan usul tersebut.

Almarhum Tun Ghafar juga mengingatkan bahawa  beberapa  peristiwa di negara-negara lain  di mana rakyat telah hilang kesabaran dan mengambil tindakan di luar Perlembagaan dan undang-undang untuk menghapuskan Raja-Raja mereka, mesti dijadikan iktibar dan teladan. 

Adalah tidak mustahil perkara yang sama boleh berlaku di Malaysia dan sebab itulah kerajaan sentiasa berwaspada dan membuat perhitungan dan bertindak dengan apa saja cara yang difikirkan baik supaya institusi beraja dapat dikekalkan sekalipun tindakan kerajaan itu merupakan sesuatu yang sangat pahit untuk diterima oleh Raja-Raja. 

Sebagai sebuah negara yang mengamalkan demokrasi, kuasa pentadbiran atau pemerintahan terletak di tangan rakyat kerana rakyatlah yang memilih pentadbir atau kerajaan. Kewujudan Parlimen dan institusi beraja juga adalah dengan kehendak rakyat. Oleh itu yang dikatakan berdaulat itu ialah rakyat.

Pendek kata pemerintahan sesebuah negeri itu pada umumnya terletak dengan sepenuhnya di tangan kerajaan yang dipilih rakyat, bukan di tangan Raja-Raja.

Dalam ususlnya itu, almarhum Tun Ghafar menjelaskan bahawa "perkataan dalam Perlembagaan yang menyatakan 'Raja memerintah bagi sesebuah negeri itu hanya merupakan satu istilah untuk menghormati kedudukan Raja-Raja itu sahaja" kerana yantg sebenarnya memerintah adalah kerajaan yang dipilih rakyat.

Kedudukan seseorang Raja Berperlembagaan  dikawal oleh Perlembagaan. Raja-Raja tidak dibenarkan mengambil bahagian dalam politik, sama ada secara langsung ataupun tidak; Raja-Raja tidak boleh campur tangan dalam pemerintahan negeri melainkan setakat yang dibenarkan oleh Perlembagaan dan undang-undang.

Raja Berperlembagaan tidak terlepas daripada keluhuran Perlembagaan.

 

Apo nak di kato, itulah Rosmah Mansor.

Sekeping gambar atau foto mampu menceritakan lebih daripada 1,000 patah perkataan. Tiga keping gambar  yang dikutip melalui media dalam talian,  menceritakan segala-galanya. Antara perkara yang diwajibkab oleh Allah ke atas wanita Islam ialah menutup aurat. Sebagai isteri seorang pemimpin negara yang mandaulatkan Islam sebagai agama rasmi, dan apatah pula ketika melawat negara Islam dan menemui orang  yang bukan mahram, contoh dan teladan seharusnya menjadi amalan.

Rosmah Mansor ketika menemui barisan  pegawai Kesultanan Oman, semuanya lelaki yang bukan mahramnya.

Rosmah Mansor disambut oleh seorang pemimpin Kesultanan Oman yang berpakaian menutup aurat sedangkan Rosmah tidak.

Rosmah Mansor ketika mengunjungi seorang pemimpin di Arab Saudi.

Pua: No open tender for RM600mil health complex

Pua: No open tender for RM600mil health complex

PERCUBAAN NAK TUKAR SUAMI KERANA ISTERI - 'GAGAL"

"Percubaan" Jabatan Pelajaran Johor untuk menukar dalam tempoh 24 jam seorang guru dari Tenang ke Johor Bahru semata-mata kerana dia "gagal mengawal" isterinya, juga mantan guru yang kini calon PAS/Pakatan Rakyat bagi pilihan raya kecil DUN Tenang, 30 Januari ini, tidak seharusnya berlaku.

JIka benar seperti apa yang dilaporkan oleh Malaysiakini, lihat 'link' di bawah, maka ia adalah satu kesilapan besar.

Jika perbuatan dan tindakan sedemikian berterusan, jangan salahkan rakyat apabila tidak menyokong BN.

BN mesti peka akan sensitiviti sesuatu isu sebelum bertindak. Tindakan yang diambil oleh Pejabat Pelajaran Daerah menukar Cik Gu Makrof Abd Mutalib semata-mata kerana dia gagal "kawal" isterinya itu, amat memalukan.

Isterinya, Normala Sudirman, mantan guru yang mengajar di Segamat,  telah meletak jawatan untuk bergerak cergas dalam politik.

Kementerian Pelajaran dan Tan Sri Muhyiddin mungkin berkata itu bukan arahan pihak atasan tetapi tindakan "Napolean kecil" atau "Firaun kecil", iaitu Pegawai Pelajaran Daerah atau Pengarah Pelajaran Negeri Johor sahaja. Saya tak percaya yang kedua-dua pegawai berkenaan berani berbuat demikian tanpa arahan dari atas.

Walaupun arahan pertukaran itu ditarik balik, nasi sudah menjadi bubur.

Perkara sedemikianlah yang membuat rakyat marah dan tidak menyokong kerajaan.

Pemimpin yang ada sekarang mesti peka dan ingat akan nasihat Almarhum Tunku Abdul Rahman, iaitu mesti pandai memenangi hati budi rakyat, bukan sebaliknya. Jika ingin terus berkuasa dan mentadbir, hati-hatilah sebelum mengambil apa-apa tindakan yang boleh memudaratkan diri sendiri. Rakyat tidak bodoh dan mudah diperdaya.

 

Attempt to transfer husband for failing to 'control wife'

'Jual beli' anugerah 'datuk' amat mengaibkan

Pengakuan seorang perajurit bersara yang mengetaui sebuah persatuan yang tidak berdaftar bahawa dia membayar RM250 ribu untuk mendapat anugerah gelaran 'datuk' dari sebuah negeri di utara Semenanjung, bukan sahaja mengaibkan tetapi memperlihatkan kegelojohan manusia untuk mendapat gelaran dan anugerah.

Ia bukan perkara baru bahkan dikatakan berlaku sejak beberapa tahun lalu dan membabitkan beberapa buah negeri.

Isu 'pembelian' gelaran datuk hangat diperkatakan pada tahun 2003 semasa saya bertugas di pejabat Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Datuk Seri Dr Rais Yatim. Pada waktu itu, hampir semua pentadbiran negeri menafikannya walaupun ianya berlaku. Pengakuan perajurit bersara itu membuktikan kebenaran dakwaan tersebut.

Saya masih ingat betapa pihak kami, iaitu Pejabat Menteri, menerima banyak maklumat dan maklum balas dari seluruh negara berkaitan isu 'jual beli' anugerah datuk yang dibangkitkan dalam akhbar. Hasil daripada maklumat dan maklum balas itulah yang mendedahkan sekurang-kurangnya 10 negeri terlibat.

Jumlah wang yang 'agak besar' dibayar kepada 'kaki' atau ejen untuk mendapatkan gelaran tersebut.

Keghairahan pihak-pihak tertentu, terutama orang politik dan ahli perniagaan,  untuk mendapat gelaran 'datuk' kononnya kerana menerusi gelaran tersebut, mereka berupaya membuka peluang perniagaan yang lebih besar selain daripada membolehkan mereka berada dalam 'kelas tertentu' di kalangan masyarakat 'terhormat'.

Majalah MASSA keluaran 27 Sept-3 Okt 2003 menyiarkan tulisan Ku Seman Ku Hussain mengenai isu penganugerahan gelaran datuk yang banyak. 

Ku Seman membuka tulisannya dengan kata-kata berikut; ''Secara yang sangat sinikal ada orang berkata, di negara ini kalau dilambungkan sebiji batu, batu itu pasti jatuh di atas seorang yang paling kurang bergelar datuk. Ini sebenarnya jenaka  kedai kopi. Walau pun ia bertaraf jenaka kedai kopi mengenai sekian banyak yang mendapat datuk, tetapi memang ada kebenarannya. ''

Mingguan Malaysia bertarikh 9 Nov 2003 pula memuatkan ulasan Awang Selamat yang antara lain menulis ''Menganugerahkan bintang kebesaran serta pingat kepada rakyat jelata yang telah berkhidmat dengan cemerlang kepada bangsa dan negara serta memberi sumbangan terpuji memang baik dan tidak boleh dipertikaikan. Yang dipersoalkan hanyalah tentang betapa mudahnya ia dianugerahkan dan betapa kadangkala ia tidak setimpal dengan sumbangan yang diberikan.''

Tokoh bahasa Dr Awang Sariyan pula dipetik oleh majalah MASSA sebagai berkata; ''Bayangkan apabila beratus ribu rakyat kita mudah mendapat gelaran Datuk, Datuk Seri dan Tan Sri secara bebas. Ini merupakan

satu perkara yang juga boleh dimasukkan ke dalam Malaysia Book of Records.''

Saya masih ingat akan satu kes di Mahkamah Sesyen Teluk Intan pada tahun 2004 di mana seorang pengarah eksekutif memberitahu mahkamah bahawa dia membayar sejumlah RM150 ribu untuk mendapatkan gelaran 'datuk' bagi ibunya. 

Beliau berkata pembayaran tersebut yang dibuat secara berperingkat kepada seorang pegawai salah seorang pembesar Istana di Perak, adalah untuk gelaran Dato' Paduka Mahkota Perak.

Pengakuan bekas perajurit dan kes mahkamah di Teluk Intan jelas membuktikan wujudnya 'jual beli' gelaran dan penganugerahan darjah dan bintang kebesaran. Kenyataan itu tidak boleh dinafikan oleh mana-mana Menteri Besar atau Ketua Menteri seperti yang dibuat pada tahun 2003.

Dalam hubungan ini, saya menyanjung tinggi pendirian Almarhum Sultan Iskandar, Johor semasa menduduki takhta Kerajaan Malaysia selaku Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong  ke-8, yang berpegang kepada dua perkara asas sebelum memperkenankan penganugerahan darjah kebesaran.

Baginda akan bertanya berapa umur calon dan telah berapa lama berkhidmat, sekiranya calon tersebut pegawai kerajaan. Baginda hanya akan memperkenankan mereka yang berumur 45 tahun ke atas untuk menerima anugerah darjah kebesaran/bintang/pingat.

Almarhum berbuat demikian dengan alasan jika seseorang itu telah berumur 45 tahun, pastinya beliau telah 20 tahun atau lebih berkhidmat. Baginda amat teliti dengan perkara tersebut bagi memastikan mereka yang benar-benar layak sahaja diberi pertimbangan.

Jika dilihat keadaan sekarang, kita yakin kriteria yang dipegang oleh Almarhum Sultan Iskandar sudah tidak diamalkan. Ini dapat dilihat daripada mereka yang masih muda dan berumur 40 tahun ke bawah diberi anugerah yang membawa gelaran sama ada datuk, datuk seri, datuk wira, datuk paduka atau yang lain.

Bak kata orang ramai dalam bahasa percakapan seharian, ada di kalangan mereka yang menerima gelaran -gelaran tersebut masih 'berhingus' atau 'hingus belum kering'. Kita  tidak nampak apakah khidmat bakti, jasa mahupun sumbangan besar mereka sama ada kepada negeri atau negara yang membolehkan mereka dianugerahi gelaran tersebut.

Penetapan kuota untuk anugerah dan bintang kebesaran juga dilihat sebagai sesuatu yang tidak seharusnya berlaku. Pada zaman awal kemerdekaan kuota tersebut tidak wujud dan hanya mereka yang benar-benar telah menabur khidmat bakti dan jasa kepada negeri atau negara, secara sukarela dan bukan atas dasar perkhidmatan yang dibayar gaji, akan dipertimbangkan. Oleh itu, amat jarang untuk kita menemui orang yang bergelar datuk. Jika adapun, dia sudah berusia dan benar-benar telah menabur jasa dan bakti kepada negeri mahupun negara.

Sekarang, antara lain  wujud kuota politik dan kuota perkhidmatan awam. Bagi kuota politik, ia bergantung kepada ketua bahagian atau ketua parti memperakukan calon untuk dipertimbangkan. Lazimnya, kuota politik diberikan kepada penyokong atau pengikut setia ketua berkenaan dan bukan atas dasar khidmat bakti dan jasa kepada parti..  

Kuota perkhidmatan awam pun bergantung kepada ketua jabatan dan pegawai kanan peringkat kementerian. Orang yang menerima atau diperakukan untuk menerima bintang atau pingat tidak semesti yang terbaik dan yang paling layak. Ia adalah sama dengan penganugerahan perkhidmatan cemerlang sama ada melintang, menegak atau mendatar yang ketelusan dan kesaksamaannya sering dipertikaikan.

Oleh kerana orang melihat anugerah darjah kebesaran sebagai sesuatu yang 'ada kelas', maka orang sanggup 'berusaha' untuk mendapatkannya termasuk memberi sumbangan 'derma' untuk yayasan atau badan-badan tertentu.

Jika mereka gagal mendapat gelaran tersebut dari mana-mana negeri di Malaysia, mereka sanggup 'berbelanja' untuk mendapat gelaran tersebut dari sumber-sumber luar yang tidak diiktiraf oleh Kerajaan Malaysia seperti dari 'beberapa kesultanan' di selatan Filipina. 

Untuk mengakhiri kalam, saya perturunkan kenyataan berikut. Pada satu ketika yang tidak berapa lama dahulu, saya menemui seorang tauke yang tidak tahu membaca dan menulis, beliau begitu terharu dan amat seronok kerana diberi anugerah yang membawa gelaran datuk. Dia,  yang kini sudah mendiang, sendiri tidak dapat menyebut perkataan datuk dengan betul, tetapi menyebutnya sebagai 'latuk'. Walau apapun, dia jauh lebih layak daripada ramai lagi manusia yang bergelar datuk kerana dia menggunakan kekayaannya untuk membantu golongan yang kurang bernasib baik tanpa mengira bangsa. Atas jasanya itu kepada masyarakatlah dia dianugerahi gelaran datuk oleh negeri berkenaan.

Alahai datuk... sana datuk, sini datuk.

Isu perlantikan SUK perlu ikut konvensyen

Isu perlantikan Setiausaha Kerajaan Negeri Selangor yang tidak disenangi oleh pentadbiran Kerajaan Negeri Selangor pimpinan Pakatan Rakyat, perlu dihalusi agar ianya tidak berulang di negeri-negeri lain. Masalah yang timbul bukan kerana soal politik atau tekanan mana-mana pihak tetapi sekadar ianya tidak mengikut konvensyen atau amalan yang lazim dilakukan selama ini.

Ketua Setiausaha Negara tidak boleh dipersalahkan kerana dia telah mengikuti saluran perkhidmatn awam yang betul, iaitu melalui Setiausaha Kerajaan Negeri. KSN, selaku ketua perkhidmatan awam negara, bertindak betul dengan tidak melalui Menteri Besar. Itu adalah tugas atau peranan Setiausaha Kerajaan Negeri. KSN juga tidak tahu sama ada SUK melaporkan perkembangan mengenai perlantikan SUK baru kepada MB dan apabila melalui saluran SUK, sudah tentu KSN anggap MB dimaklumi.

Jika benar laporan yang menyebut bahawa SUK yang bakal bersara itu tidak memaklumkan sebarang perkembangan mengenai perlantikan penggantinya kepada MB ataupun pentadbiran negeri, maka  disitulah letaknya punca kemelut  yang sedang melanda. SUK tidak mengikut konvensyen, iaitu memaklumkan MB mengenai calon yang bakal diperakukan sebagai SUK.

Kewujudan sektor awam dan urusan perlantikan, pertukaran dan kenaikan pangkat agak unik kerana terdapat lebih daripada satu badan atau pihak yang bertanggungjawab. Semuanya berpunca daripada apa yang negara warisi daripada penjajah.   

  

Tiap-tiap negeri ada perkhidmatan awamnya sendiri dan lantikan kepada perkhidmatan-perkhidmatan ini dibuat oleh Suruhanjaya Perkhidmatan Awam Negeri kecuali bagi Melaka, Negeri Sembilan, Pulau Pinang dan Perlis. Inilah kedudukan selepas Merdeka.

Di Melaka dan Pulau Pinang, ada diperuntukkan dalam Perlembagaan bahawa lantikan ke jawatan-jawatan  Negeri hendaklah dibuat oleh Suruhanjaya Perkhidmatan Awam Persekutuan yang diberi kuasa oleh undang-undang negeri untuk membuat lantikan kepada Perkhidmatan Awam Negeri. 

Jawatan-jawatan dalam negeri-negeri adalah diisi oleh pegawai negeri, kecuali ada tempat-tempatnya jawatan itu diisi oleh pegawai Persekutuan yang dipinjamkan kepada negeri itu. 

Di Negeri-negeri Melayu Tidak Bersekutu dahulu, iaitu Kedah, Kelantan, Perlis, Johor dan Terengganu, semua jawatan Pegawai Daerah dan Penolong Pegawai Daerah adalah disisi oleh pegawai negeri. 

Di Negeri-negeri Melayu Bersekutu dahulu, iaitu Negeri Sembilan, Pahang, Perak dan Selangor, semua jawatan Pegawai Daerah dan Penolong Pegawai Daerah adalah diisi oleh pegawai Persekutuan yang dipinjamkan kepada negeri itu. Begitu juga dengan Negeri-negeri Selat iaitu Pulau Pinang, Melaka dan Singapura.

Jawatan-jawatan ini adalah jawatan dalam Perkhidmatan Tadbir dan Diplomatik atau PTD. Ketua bagi Perkhidmatan Awam Negeri di tiap-tiap negeri ialah Setiausaha Kerajaan Negeri.

Isu perlantikan SUK bagi negeri Kedah, umpamanya, tidak menimbulkan masalah kerana ia dibuat dari kalangan KCS atau Perkhidmatan Awam Kedah, bukan oleh SPA atau pihak Persekutuan. Jika semua negeri mengamalkan sistem yang sama, maka tidak akan timbul masalah seperti yang berlaku di Selangor.

Setiap perkhidmatn awam negeri seharusnya memiliki kuasa atau autonomi dalam perlantikan pegawai-pegawai utama peringkat negeri. Sekiranya negeri berkenaan memerlukan pegawai yang bukan dari kalangan pegawai negeri, maka bolehlah memohon kepada SPA untuk meminjamkan pegawai PTD. 

Kerjasama antara Negeri dan Persekutuan

Kerjasama antara Persekutuan dengan Negeri-negeri dijamin dan telah berjalan tanpa banyak masalah. walaupun berlaku perbezaan fahaman politik. Yang membangkitkan masalah, itupun sesekali, apabila politik dicampur-aduk dengan pentadbiran. 

Contoh, wujudnya Jawatankuasa Kemajuan dan Keselamatan Kampung lantikan pentadbiran negeri dan JKKK Persekutuan lantikan kerajaan Perskutuan. Kewujudan dua JKKK dalam sesebuah kampung sebenarnya memecah-belahkan penuduk kepada yang menyokong kerajaan Negeri dan yang memihak kepada kerajaan Persekutuan. 

Jika mengikuti konvensyen, maka mana-mana parti politik yang memenangi pilihan raya dan membentuk kerajaan  negeri, parti itulah yang berhak melantik JKKK atau apa-apa institusi yang perlantikannya dibuat berdasarkan politik. JKKK dan KEMAS, sebagai contoh, adalah antara institusi berdasarkan politik. Oleh itu, perlantikan JKKK di negeri-negeri yang diperintah oleh parti lain selain Barisan Nasional, semestinya dilantik oleh kerajan negeri berkenaan.

Kerajaan Persekutuan tidak seharusnya melantik satu lagi JKKK dengan menambah  perkataan Persekutuan semata-mata untuk membezakan antara kedua-duanya. Kerajaan Persekutuan mesti menghormati hak kerajaan Negeri yang bukan sekutunya. Jika ditakdirkan rakyat memilih BN pada pilihan raya akan datang, maka gunalah hak itu untuk melantik JKKK sendiri.   

Dari sudut pentadbiran awam, penyelarasan antara  Kerajaan-kerajaan Negeri dengan Kerajaan Persekutuan diperbuat dalam beberapa peringkat. Pada peringkat Kementerian ada Majlis Tanah Negara, Majlis Kewangan Negara dan Majlis Kebangsaan bagi Kerajaan Tempatan. Sebarang masalah berbangkit dapat diselesaikan melalui kerjasama tersebut.

Walaupun setiap Kerajaan Negeri mempunyai sumber kewangannya sendiri, ianya  tidak mencukupi untuk perbelanjaan sesebuah negeri itu. Dalam hubungan ini, Kerajaan Persekutuan memberi pemberian kepada negeri tanpa mengira sama ada ianya diperintah oleh parti lawan atau tidak.  Ia bukan ihsan.

Perlembagaan Persekutuan juga memberi tanggungjawab kepada Kerajaan Persekutuan untuk  memberi kepada tiap-tiap Kerajaan Negeri pemberian bilangan orang atau 'capitation grant'. Kerajaan Persekutuan juga mesti memberi Kerajaan Negeri suatu pemberian untuk menyelenggara jalan raya dalam negeri.

Semuanya akan berjalan lancar jika aturan, peraturan, Perlembagaan dan konvensyen dipatuhi.

Pegawai menteri semestinya peka akan sensitiviti khalayak

Permohonan ma'af oleh Pegawai Khas kepada Perdana Menteri Datuk Seri Najib Tun Razak berhubung isu pemasangan salib pada majlis sambutan Krismas atau Hari Natal peringkat kebangsaan di Melaka pada 25 Disember lalu, hendaklah dijadikan teladan oleh pegawai-pegawai lain yang dilantik berkhidmat dengan Jemaah Menteri.

Datuk Hardev Kaur, yang juga seorang wartawan berpengalaman, memohon ma'af sekiranya 'permintaan' beliau mengenai penggunaan salib ataupun apa-apa lambang keagamaan pada majlis itu di salah-tafsirkan.

Isu penggunaan salib telah menjadi satu tengkarah hangat bukan sahaja di kalangan penganut Kristian tetapi  masyarakat umum dan Najib sendiri telah dijadikan sasaran cemuhan, kritikan dan hentaman terutama dalam alam maya.

Hardev, mantan editor Business Times, menafikan yang dia memberi arahan supaya unsur-unsur keagamaan Kristian, termasuk salib atau lambangnya, dibuang atau ditiadakan daripada majlis berkenaan.

Beliau sebaliknya menjelaskan bahawa beliau mencadangkan agar rostrum atau tempat di mana Najib akan berucap tidak mempunyai sebarang lambang keagamaan Kristian.

Hardev berkata ia hanyalah satu permintaan dan bukannya arahan. Sekiranya permintaan itu disalah-tafsirkan, beliau memohon ma'af.

Sebagai seorang yang pernah berkhidmat selaku setiausaha akhbar kepada seorang menteri, saya turut melalui banyak pengalaman yang mengajar supaya sentiasa peka akan perkara-perkara yang boleh mendatangkan tindak balas negatif.

Hardev, yang bertuah kerana dipilih untuk berkhidmt kepada Perdana Menteri, semestinya peka akan soal-soal yang boleh mendatangkan reaksi negatif kepada bosnya terutama yang berkaitan isu keagaman, kebudayaan dan sensitiviti rakyat.

Hardev juga harus sedar bahawa 'permintaan' yang datangnya dari Pejbat Perdana Menteri atau Jemaah Menteri selalunya tidak dilihat sebagai satu permintaan tetapi 'sesuatu yang perlu dipatuhi.'  Oleh itu, tidak timbul soal salah-tafsir kerana kepada pihak yang menerima 'permintaan' tersebut, ia bukan satu perkara remeh kerana ia datangnya dari Pejabat Perdana Menteri. Hardev sewajarnya sedar  akan hakikat ini.

Tindakan Hardev itu dilihat oleh kebanyakan penganut Kristian dan agama lain yang bukan Islam, sebagai sesuatu yang bercanggah dengan konsep 1 Malaysia yang diketengahkan oleh Najib. Orang yang menjadi sasaran kecaman mereka bukan Hardev, tetapi Perdana Menteri.

Saya tidak lihat beradanya apa-apa lambang keagamaan pada mana-mana majlis yang dihadiri oleh seorang ketua kerajaan, kerana dia adalah pemimpin semua kaum yang berbilang agama, boleh menjatuhkan imej atau pegangan agamanya. Dalam sebuah negara majmuk seperti Malaysia, kita sedar dan tahu akan kewujudan lambang atau unsur-unsur semua agama yang ada di bumi bertuah ini.

Kita tahu bahawa salib adalah lambang agama Kristian dan kita juga sedar kavadi tidak boleh dipisahkan dengan Thaipusam, patung Gautama Buddha dengan penganut Budis atau 'rangoli' dan 'diya' dengan Deepavali. Kita terima akan kewujudan semua lambang berkaitan agama tertentu dan kita tidak menghadapi apa-apa masalah dengannya.

Inilah hakikat yang harus diterima oleh seluruh rakyat.  

Tindakan Hardev bukan sahaja telah sedikit sebanyak menjejas imej Perdana Menteri tetapi membuatkan konsep 1 Malaysia yang dilaung-laungkan oleh pentadbiran Najib itu sendiri, menjadi bahan cemuhan terutama dalam alam maya dan di kalangan penganut agama Kristian dan agama-agama lain.

Malay contractors apologise to Guan Eng

Time to move forward and stop playing communal politics. Those who are not satisfied are not genuine contractors but 'political tools' of a certain political party rejected by the rakyat.

Malay contractors apologise to Guan Eng

Home of Rockybru's Ahirudin burgled

Home of Rockybru's Ahirudin burgled

Kembar OKU yang tak boleh dipisahkan

Hampir setiap kali saya pulang ke Pulau Pinang, sepasang kembar kelainan upaya, iaitu bisu, akan sama ada ditemui atau dilihat, terutama sekitar mukim Kelawai, George Town.

Mohamed Azman bin Md Sheriff dan Mohamed Azmi bin Md Sheriff, 49 tahun, akan ditemui berjalan sekitar mukim Kelawai untuk ke tempat mereka diambil bekerja, selalunya secara sementara. Mereka tidak mempunyai kerja  tetap.

Akhir bulan lepas, saya menemui mereka di kampung saya di Jalan Burma. Mereka sedang dalam perjalanan ke sebuah tempat mencuci kereta di Jalan Kelawai untuk bekerja.

Keterangan foto - Mohamed Azman sedang menikmati jamuan sempena satu majlis tahlil di Kampung Syed, Kelawai.  Foto bawah adik kembarnya, Mohamed Azmi

Mohamed Azman dan Mohamed Azmi, sepasang kembar yang sentiasa bersama-sama ke mana sahaja, berasal dari Jelutong dan mereka tidak mengganggu orang lain atau menagih simpati untuk mendapat sesuap nasi bagi menyambung hidup. Mereka lebih suka bekerja, sama ada mencuci kereta atau apa saja kerja yang disuruh orang.

Mereka juga mesra apabila disapa orang dan tidak segan silu untuk 'berkomunikasi' walaupun kedua-duanya bisu. Mereka menggunakan bahasa isyarat yang kadang kala sukar difahami tetapi mereka tidak patah semangat untuk menerangkan sesuatu sehinggalah difahami.

Kedua-dua mereka, Mohamed Azman yang beberapa minit lebih tua daripada Mohamed Azmi,  mendapat bantuan bulanan selaku OKU daripada Jabatan Kebajikan Masyarakat, Negeri Pulau Pinang dan mereka juga diberi kad perjalanan percuma ke mana-mana sahaja laluan bas Rapid Penang.

Sebelum Masjid Al-Munawar, Jalan Kelawai diroboh untuk digantikan dengan bangunan baru, mereka pernah menumpang tidur di situ dan sebagai balasan, mereka membersih kawasan masjid. Mereka juga sering menumpang tidur di Masjid Kapitan Keling jika sudah lewat malam dan tiada pengangkutan untuk pulang ke Jelutong.

Mohamed Azman dan Mohamed Azmi tidak boleh berpisah. Ke mana sahaja mereka seiring dan sejalan,  sama-sama bekerja untuk menyara hidup. Mereka tidak mengharapkan simpati atau belas kasihan orang tetapi sanggup membanting tulang untuk diberi upah. Tidak dinafikan banyak pihak yang simpati dan memberi 'sedekah' kepada mereka yang diterima dengan senyuman dan tanda terima kasih secara bahasa isyarat.

Perjalanan hidup Mohamed Azman dan Mohamed Azmi sewajarnya menjadi contoh dan teladan kepada manusia yang sempurna sifat bahawa rezeki ada di mana-mana asalkan sanggup berusaha dan bekerja untuk mendapatkannya.

Mereka tidak mencuri, merompak atau meragut untuk mendapatkan wang. Mereka tidak menipu dan sama sekali tidak terlibat dalam kegiatan-kegiatan tidak berfaedah. Mereka jauh sekali daripada penyalahgunaan dadah.

Setiap kali melihat mereka, saya tidak dapat membayangkan apa yang akan berlaku sekiranya mereka ditakdirkan terpisah. Mampukah salah seorang daripadanya meneruskan perjalanan hidup keseorangan sedangkan selama ini mereka tidak pernah dipisahkan.

Sesungguhnya, sepasang kembar OKU ini benar-benar istimewa dan kehadiran mereka di mana sahaja  tidakpun menyusahkan orang lain.

Semoga Allah memberi kekuatan kepada Mohamed Azman dan Mohamed Azmi untuk terus menempuh ranjau-ranjau kehidupan pada masa-masa muka.

.

Harimau Malaya adalah nama spesis kecil harimau

Ada pihak, terutama golongan politik, yang dah mula mempertikaikan jolokan Harimau Malaya kepada pasukan bolasepak kebangsaan yang baru-baru ini merangkul Piala AFF Suzuki.

Nampaknya nama Harimau Malaya atau Malayan Tiger cuba dijadikan alat untuk melaga-lagakan antara Tanah Melayu dengan Sabah dan Sarawak. Mereka membangkitkan soalan remeh iaitu kenapa tidak dinamakan pasukan itu sebagai Harimau Malaysia.

Mereka tidak sedar atau tidak tahu bahawa harimau Malaysia tidak wujud. Yang wujud hanyalah harimau Malaya. iaitu salah satu spesis kecil atau sub-species harimau. Sama seperti harimau Sumatra, harimau Bengal, harimau Siberia ataupun harimau Selatan China dan harimau Indo-China.

Foto atas harimau Malaya

Foto harimau Bengal yang lebih besar daripada harimau Malaya

Foto harimau Sumatra yang juga lebih besar daripada harimau Malaya

 

Harimau Malaya

Oleh itu, tidak harus timbul sama sekali soal kenapa pasukan bolasepak kita tidak dinamakan sebagai Harimau Malaysia kerana spesis tersebut tidak wujud. Yang wujud adalah harimau Malaya.

Janganlah sengaja membangkitkan sesuatu isu tanpa mengetahui latar belakang atau maklumat mengenai perkara yang nak diputar belitkan.

George Town kini 54 tahun bertaraf bandar raya

Geroge Town, ibu Negeri Pulau Pinang, hari ini genap 54 tahun bertaraf bandar raya. Taraf tersebut tidak  ditarik balik atau pemasyurannya tidak dibatalkan oleh Ratu Elizabeth yang menganugerahkan taraf tersebut.

George Town dimasyurkan sebagai sebuah bandar raya atas perintah diraja atau royal command oleh  Queen Elizabeth pada 1 Januari, 1957, iaitu sebelum Malaya mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos tahun yang sama.

George Town adalah satu-satunya bandar di Timur Jauh yang mendapat penghormatan tersebut.

Majlis Bandar Raya George Town telah digabungkan dengan Majlis Daerah Luar Bandar, pihak berkuasa tempatan yang bertanggungjawab ke atas kawasan yang tidak termasuk di bawah pentadbiran Majlis Bandar Raya George Town seperti Bayan Lepas, Balik Pulau dan Telok Bahang, berikutan pewujudan Majlis Perbandaran Pulau Pinang.

Datuk Bandar pertama George Town yang dipilih oleh ahli-ahli majlis yang terdahulu dipilih melalui pilihan raya kerajaan tempatan ialah D.S. Ramanathan dari Parti Buruh atau Labour Party. Sehingga pilihan raya majlis atau kerajaan tempatan dimansuhkan, Bandar Raya George Town ditadbir oleh gabungan Parti Buruh dan Parti Soialis yang membentuk Socialist Front atau Barisan Sosialis.

Parti Perikatan, gabungan UMNO, MCA dan MIC, tidak dipilih oleh rakyat untuk mentadbir Majlis Bandar Raya George Town tetapi menbtadbir Kerajaan Negeri Pulau Pinang sehingga tahun 1969 apabila ditumbangkan oleh Parti Gerakan pimpinan mendiang Tun Dr Lim Chong Eu.

Foto di bawah menunjukkan sebuah bas troli dua tingkat berkuasa elektrik yang dikendalikan oleh Jabatan Pengangkutan Bandar Raya George Town. Amat malang sekali apabila perkhidmatan bas troli yang mesra alam itu dihentikan awal tahun 1960-an.